تئاتر انسان دنیایی است، پنجره‌ای به تفکر فلسفی
نمایش "انسان دنیایی است" آمیخته‌ای از آموزه‌های تربیتی و اندیشه‌های فلسفی است که با محوریت انسان، دری از تجربیاتی تازه را بر والدین و فرزندانشان می‌گشاید و آن‌ها را از طریق نمایش به دنیای درون، تفکر و اندیشه‌ورزی دعوت می‌کند.
انسان دنیایی است، نمایشی است برای کودکان، نوجوانان و بزرگ‌ترهایشان. اثر بیش از آنکه نمایش محض باشد، مدرسه‌ای است برای تجربه‌اندوزی که بسیاری از مسائل روز خانواده‌ها و فرزندانشان را بازتعریف می‌کند و با روشی غیرمستقیم، آنان را به تماشای خود از بیرون دعوت می‌کند.
این نمایش اپیزودیک (قسمت‌به‌قسمت) دربردارنده هفت قصه کوتاه فلسفی و فکرپرورانه است و هدف آن نه سرگرمی‌های سخیف که ایجاد امکانی برای پرسش‌گری است.
قصه اول با نام مادرانه، موضوع دغدغه‌های مادران را در برقراری ارتباط با فرزندان نوجوانشان پیش می‌کشد و افزون بر تاکید بر ویژگی‌های روانی و اجتماعی نوجوان در حال بلوغ، از وضعیت روحی خانواده‌هایی یاد می‌کند که در گیر و دار این فصل دشوار از زندگی خود نیز با مسائلی عمیق دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
قصه دوم با عنوان تلویزیون‌ها خاموش، بر نقش مخرب و آسیب‌زای تلویزیون و تبدیل شدن آن به پرستاری برای کودکان تاکید می‌کند و در نهایت این نکته تربیتی را یادآور می‌شود که والدین چه میزان دربرابر کودکانشان احساس مسئولیت می‌کنند و چه میزان از این نقش آگاهانه یا ناخودآگاه به رسانه یا ابزارهای دنیای مدرن واگذار شده است.
نمایش سوم دوستی نام دارد که بر ضرورت مقابله با تمامیت‌خواهی کودکان تاکید می‌کند و اهمیت راهنمایی‌های والدین و بهره‌گیری از تجربیات آنان را برای بهبود مراودات اجتماعی فرزندان یادآوری می‌کند؛همچنین در این قسمت مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها با عنوان دارندگان نیروهای جادویی، حلال مشکلات و عنصر آرامش‌بخش معرفی می‌شوند که این موضوع درک حضور آنان و نیز تاثیر وجودشان را در زندگی کودکان و نوجوانان پررنگ می‌کند.
بخش چهارم با عنوان چگونه قضاوت می‌کنید، یکی از معضلات جامعه امروز را به نمایش می‌کشد. پیش‌داوری و قضاوت که به ویژه با گسترش شبکه‌های اجتماعی و سلطه‌یافتن آن‌ها امکان تحلیل درست را از آدمی سلب می‌کند؛ همچنین این آموزش را نیز به کودکان می‌دهد که به جای تفکر خود به چشم‌هایشان اعتماد کنند.
بخش پنجم با طرح پرسش کی‌ام من؟ یکی از بغرنج‌ترین و فسلفی‌ترین مسائل زندگی آدمی، یعنی شخصیت،خودباوری،دوست‌داشتن و فراموش نکردن خود و دیگری را نشان می‌دهد و بر این نکته پای می‌فشرد که در دنیای امروز انسان‌ها به کدها و شماره‌هایی بدل شده‌اند که با تقلید رفتار از یکدیگر در جهان گم می‌شوند و تفاوت‌های خود را از یاد می‌برند.
نمایش ششم با عنوان برنده، پرسشی اخلاق‌مدارانه را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند که براساس آن ضرورت هدفمندی، نسبیت در اخلاق و همچنین معضل‌های تربیتی زندگی موبایلی را خاطرنشان می‌کند.
در بخش هفتم نیز که مدرسه درخت‌ها نام دارد، بر عنصر رشدیافتگی براساس اندیشه و نیز رنج زیستن تاکید شده است.
فصل مشترک این نمایش‌ها را می‌توان پرسش‌هایی همچون انسان چگونه رشد می‌کند؛ چگونه می‌توان به جای انسانی مصرف‌کننده فردی آفرینشگر بود؛ چگونه باید در طول زندگی خودمان باشیم و تن به تکرار و تقلید ندهیم؛ معنای دوستی و رابطه انسانی چیست؛ تربیت کردن چیست و چگونه می توان انسانی را تربیت کرد که در درونش دنیایی دارد، دانست.
آنچه این نمایش را از دیگر انواع نمایش که به نام نمایش کودک برگزار می‌شود، متمایز می‌کند، اتکا به پویایی و تبادل فکر در حین تماشاست. هنرمندان، نه بازیگران حرفه‌ای که گروهی تازه‌کارند که تلاش می‌کنند تجربه‌ای را با دیگران به اشتراک بگذارند و کارگردان در حین کار هم بازیگران و هم تماشاچیان را با یکدیگر پیوند می‌دهد و با ورود به موقع به صحنه، کودکان بیننده را نیز با روند نمایش درگیر می‌کند.
از دیگر سو، همه چیز در تجربه‌ای آنی، به بار می‌نشیند؛ بدین‌معنا پدرها و مادرهای حاضر در سالن می‌توانند بخشی از داستانی باشند که روایت می‌شود، می‌توانند سوال بپرسند یا پاسخی بدهند؛ جز این، چنین فرصتی برای کودکان و نوجوانان نیز فراهم است.
انسان دنیایی است، از آن دست نمایش‌هایی است که به‌جای برخوردهای سطحی با کودکان و دادن نقش‌های خنده دار و مصنوعی به آن‌ها، به شخصیت و زندگی واقعی کودکان نزدیک می‌شود و با نشان دادن اتفاقات روزمره زندگی‌شان، در ذهن آن‌ها بذر پرسش‌گری را می‌کارد.
هدف اصلی هر قصه این است که خانواده‌ها را تشویق کند تا در حین رشد و زندگی درباره خودشان و مراحل زیستن‌شان تفکر عمیق کنند و رازهای بیشماری را که در دل زندگی جریان دارد، کشف کنند.
نمایش انسان دنیایی است از تولیدات گروه تئاتر پویا ، پیش از این در شهرهای تهران، بوشهر و مشهد نیز بر روی صحنه رفته است. کارگردانی این اثر بر عهده مسیحا ابوعلی است، ، وی با همراهی مهدی فرشیدی‌سپهر نمایشنامه این تئاتر را نوشته است.
دیگر دست‌اندر کاران این نمایش عبارت‌اند از: سرمربی کودکان ودستیار اول کارگردان: غزاله سبوکی، صدا: کامیار بهبهانی، گرافیک و مشاوره تبلیغات: استودیو پیکان، علی رزمپا، ویدئو: وحید فقیهی، مربیان کودکان و دستیاران کارگردان: امیرحسین رفیعی، لعیا خلیلیان، پارسا ارقمی و هلیا هاشمی،عکاسان:امیدکاظمی و رضا قاسمی، دستیاران صحنه، برنامه‌ریز و تبلیغات:لعیا صیدی، آرمان واحدی‌پور، مهدی لولیا، الهه حسینیان، علی خلوتی، مریم سهامی، مهسا تقوی، شیدا باقری، بهار حیدری، سعیده عزیزی، سلمان حائل، الهام متقی‌فرد، الهه انجوی، نهال محمودیان و سلمان حائل، بازیگران: کیانا کارگر، سمیه گلکار، طناز فروتن فرد، سرور حائل، الی احمدی، رامتین رضایی، ضحی زائری، صدیقه ملائکه، ناهید کمالی، ستایش محمودی، پارسا ارقمی، سید ارشیا عینی، غزاله سبوکی، محمد صالح خادم الحسینی، هستی ارجی، سید عرفان موسوی، غزل روستا، ندا رجب پور، زهرا پیرو، زبیده هاشمی، سارا نعمت الهی، زهرا کیایی منش، آبتین شیروی، علی شفیعی، عسل هاشمی، آرشیدا اسکندری، زلال صیافان و سید عرفان موسوی. کاری از گروه تئاتر پویا
"انسان دنیایی" به مدت سه شب از ۲۳ مهرماه آغاز شده تا پنجشنبه ۲۵مهرماه در سالن سبز مجموعه هنرشهر آفتاب شیراز ادامه خواهد داشت.
گزارش : سمیرا متین نژاد
