یادداشتی بر نمایش خیابانی بهشت
یادداشتی بر نمایش خیابانی بهشت ، اجرا شده در جشنواره تئاتر استانی فارس
تئاتر فارس- فاطمه حاج حسنی؛ "بهشت" روایتگر افرادی است که من و شما هر روز آنها را می بینیم.
در گوشه و کنار خیابان شاهد زباله پشت ها کارتون خواب ها و معتاد ها هستیم و خیلی راحت از کنارش می‌گذریم و اکثرا مواظب هستیم لباسشان یا دستشان یا آن گونی های کثیف پشتشان به تن و بدن ما نخورد.
اما آیا به ذهنمان رسیده که با آنها به عنوان یک شهروند رفتار کنیم؟
"بهشت" بار دیگر این افراد را پررنگ تر کرد و باید به جرأت بگویم تئاتر خیابانی باید فراگیر تر شود چرا که همانطور که از اسمش پیداست از دل همین خیابان است.
انگار تئاتر خیابانی دوربینی است که توی خیابان راه می رود و شروع می کند به ضبط صدا هایی که می شنود و تصاویری که می بیند و بی پرده روایت می کند.
نکته مهم دیگر این است که بهشت باز هم به اعتیاد به شکل ویژه نگاه می‌کند. خوگری یا اعتیاد به علت روانی یا مصرف مواد شیمیایی به وجود می‌آید، که هر دو اعتیاد روانی را در پی دارند.
همچنین نگاه ویژه به کارتون خواب ها موضوع دیگری را در ذهن تداعی می کرد پسر کارتون خواب در تئاتر بهشت از آرزوهایش این بود که در کارتون بهتری بخوابد، اشاره درستی بود به ذهنیت این افراد که توان تصور شرایط بهتری را ندارند و واقعاً درست است که انسان به بدبختی عادت می کند.
