در گفتوگو با بازیگر نمایش «اسب قاتلین» مطرح شد
علیرضا اصلاحی: میخواهم بازیگر نقشهای غیرممکن باشم
علیرضا اصلاحی بازیگر نمایش «اسب قاتلین» میگوید تمام تلاشاش معطوف به این امر بوده که تماشاگر با اینکه یک انسان را در قالب حیوان میبیند، باور کند با یک اسب واقعی روبهروست. او تلاش ویژهای داشته تا زبان بدن اسب را یاد بگیرد و این رویکرد کلید موفقیت این نقش شده است.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در فارس، علیرضا اصلاحی متولد ۱۳۷۳ دیپلمه رشته نمایش از هنرستان هنرهای زیبای شهید آوینی است. او از سال ۸۸ فعالیتهای تئاتری خود را در زمینه تئاتر صحنهای و محیطی شروع کرده و سابقه حضور در 3 دوره جشنواره بینالمللی فجر را در کارنامهاش داراست. از اصلاحی در چهل و یکمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر برای طراحی و ترکیب صدا در نمایش «اسب قاتلین» تقدیر شده است.
«اسب قاتلین» که در چهل و یکمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر مورد توجه ویژه قرار گرفت، این روزها در تماشاخانه لایق شیراز روی صحنه است؛ به همین بهانه با علیرضا اصلاحی بازیگر نقش اسب در این نمایش، گفتوگویی انجام دادهایم که در ادامه میخوانید.
اصلاحی که سال ۹۷ در نمایش «یک هفته راه رفتن در بهشت» هم نقش اسب را بازی کرده بود، در مورد ایفای این نقش در چند نمایش مختلف طی این سالها گفت: «در تلاشم که بازیگر نقشهای غیرممکن باشم و نقش اسب، یک بازی کاملاً متفاوت و تکرارنشدنی است، تمام تلاشم معطوف به این امر بود که تماشاگر با اینکه یک انسان را در قالب حیوان میبیند، باور کند با یک اسب واقعی روبهروست. من زبان بدن اسب را یاد گرفته بودم و این کلید موفقیت این نقش شد.»
این بازیگر جوان در مورد ویژگی نقش اسب در «اسب قاتلین» توضیح داد: «این متن پیچیده با زیرلایههای بسیار به قلم رضا گشتاسب مرا وادار کرد که اسبی جدید را برای نمایش خلق کنم. تکرار یک نقش در دو اثر ریسک زیادی دارد زیرا زمانی که یک نقش درخشان را بازی کردهای، برای بار دوم باید نقشی را ایفا کنی که فراتر و کاراکتر قبل و تصور بینندگان باشد، پس این بار اسب نمایش را به زبان درآوردیم.»
او افزود: «میزانس های سخت و خطرناک از نکات قابلتوجه بازی در اسب قاتلین بود، پرش از ارتفاع در صحنه به وسیلهی فلای جامپر در تاریکی و نور موضعی هم از هیجانات این نقش است.»
این بازیگر درباره اجراهای فرم گفت: «بازیگری پرفورمنس کار بسیار دشواری است، اسبهای نمایش اسب قاتلین کار سخت و طاقتفرسایی را انجام میدهند، فیکس های طولانیمدت و جنبوجوشهای طاقتفرسا در قالب اسب ازجمله کارهای نفسگیر این بازیگران فرم است. سرپرستی و طراحی حرکات فرم چنین نمایش سنگینی نیاز بهدقت بالا و سختگیری سختکوشی فراوان دارد که فرناز حیدری کارش را بهخوبی در این نمایش به سرانجام رساند، به امید روزی که بازیگران فرم بخش ویژهای در جشنوارههای مختلف داشته باشند. »
اصلاحی با بیان اینکه در زمینه موسیقی نرمافزاری سالهاست فعالیت دارد افزود: «سال ۹۸ با عنوان آهنگساز در نمایش «استرالیا» وارد موسیقی تئاتر شدم، قبل از وارد شدن به ساخت موسیقی تئاتر، ساخت موزیکهای اینسترومنتال را آغاز کرده بودم که به عقیده شخصی خودم اینسترومنت کاملاً داستانی و نمایشی است، مجموعهای از سازها و ملودیها و اپیزودهایی بیکلام که شنوده را مشتاق به دنبال کردن جذابیتهای شنیداری میکند.»
اصلاحی در خصوص قابلیتهای موسیقی تئاتر گفت: «به نظر من مکمل اصلی تصویر صدا است، زمانی که این دو باهم یکپارچه شوند، لحظهی ناب خلق میشود، نمایش «استرالیا» تلفیقی از سازهای بومی استرالیایی و سازهای جنوبی ایرانی بود که ترکیب این دو ساز شاهکار خلق کرد.»
او در خصوص ساخت موسیقی به این شکل برای تئاتر توضیح داد: «ساخت موسیقی چنین پروژههایی در مرحله اول صبر و حوصله زیادی را میطلبد زیرا زمانی که نمایش تم ترسناکی دارد، آهنگسازی کار با صداهای گوشخراش در ساعتهای طولانیمدت اثرات مخربی دارد. شبهای زیادی را به همراه کارگردان نمایش بهصورت مداوم با صبر و شکیبایی روی صدای اسب قاتلین کارکردیم. تا به این نتیجه رسیدیم.»
اصلاحی در پایان با بیان اینکه هنرمندان تئاتر تنها با عشق و همدلی است که توانستهاند بر مشکلات مختلف پیروز شوند افزود: «خدا را شاکرم برای تمامی موفقیتهایی که در مسیرمان قرار داده و میدهد و با وجود تمامی مشکلات اعم از نداشتن سالنهای مجهز برای تمرین و حمایت نشدن از سمت ترجمانهای دولتی و شهرداری برای تبلیغات آگهینمایی در سطح شهر برای اجراهای عموم و غیره. همچنان با عشق و تمام قوا بهسوی پیشرفت در مسیر، محکمتر از قبل ادامه خواهیم داد.»