بزرگترین مشکل تئاتر آموزش است

به گزارش تئاتر فارس، بیست و نهمین جشنواره تئاتر استان فارس آبان ماه در شهر شیراز برگزار شد که ماحصلش انتخاب دو نمایش« یک هفته راه رفتن در بهشت » و نمایش«گذشتن از گذشته ای که نمی گذرد » از شیراز برای معرفی به دبیرخانه جشنواره بین المللی تئاتر فجر بود.
تغییر رویکرد دبیرخانه جشنواره بین المللی تئاتر فجر در نحوه انتخاب آثار منتخب جشنواره استانی سطح کشور و همایش بزرگ هنرمندان تئاتر استان ها که در آستانه سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجراز از 21 الی 24 آذر ماه 97 در تهران برگزار می‌شود  بهانه ای بود تا با ابوالفضل فرهادی کارگردان نمایش «گذشتن از گذشته ای که نمی‌گذرد » از شیراز به گفتگو بنشینیم که در ادامه می خوانید:

در خصوص نحوه انتخاب آثار در شکل فعلی فکر می کنید این روش چه فوایدی برای انتخاب آثار دارد؟
 یکی از اتفاقات خوب از سوی دبیرخانه جشنواره فجر در سال ۹۷ این بود که نمایشها بصورت زنده بازبینی شدند ، برخلاف آنچه در گذشته و از طریق فیلم اتفاق می افتد.
چرا که بسیاری از گروه ها که نمایش شان وابستگی شدیدی به طراحی نور و یا اتمسفر نمایش داشت به واسطه آنکه موارد نمایشی در بازبینی از طریق فیلم قابل رویت و بعضاً احساس کردن نبود همواره نسبت به این موضوع اعتراض داشتند و احساس می‌کردند که کارشان نادیده گرفته شده و یا عدالت در مورد آنها اجرا نشده است که به نظر بنده بازبینی حضوری آثار بسیار در این راستا مفید بوده و باعث شده که مشکلات بسیاری در این زمینه حل شود.

در مورد اینکه یک تیم واحد کارها را بازبینی کردند چه نظری دارید؟
 مسلما یکی از موارد قابل توجه در بازبینی های امسال استفاده از یک تیم ثابت متشکل از افراد صاحب نظر در زمینه تئاتر بوده است. نمایش‌های برگزیده در سراسر ایران را از یک دیدگاه مورد تحلیل و بررسی قرار دادند اما تصور می‌کنم شکلی که در جشنواره‌های منطقه‌ای وجود داشت به مراتب در راه پیشرفت تئاتر بیشتر به شهرستان ها کمک می کرد .
چرا که در جشنواره های منطقه ای برگزیده های هر استان در هر منطقه با سایر گروه‌های برگزیده از سایر استان ها آشنا می‌شدند تئاترهای همدیگر را می دیدند فضا جهت تبادل نظر و تجربه فراهم تر بود و جشنواره منطقه ای باعث آشنایی هر چه بیشتر است آنها با پیشرفت های تئاتری در استان های همجوار و در کل ایران می شد.
خیلی از اتفاقات خوب تئاتری که در طی این سالها شاهد آن بودیم ثمره همان آشنایی ها و دوستی هایی است که بین گروه ها و هنرمندان شهرستان ها اتفاق افتاده است من از آخرین سالی که در جشنواره منطقه شرکت کردم دوستان بسیاری در شهرهای مختلف مثل بندرعباس، ایلام و دیگر نقاط ایران دارم که همچنان با هم در ارتباط این و در خصوص طاعات با هم همکاری هایی داریم.

  برنامه‌ای که امسال دبیرخانه جشنواره تئاتر فجر جهت همایش برگزیدگان استانی و شرکت در ورکشاپ های تخصصی صورت داد را چطور ارزیابی می‌کنید؟
به نظر من اتفاق قابل تحسین است چرا که باعث می شود گروه های مختلف حداقل کارگردانان و نویسندگان آنها در کنار هم جمع شوند و در یک محیط کاملا هنری به بحث و تبادل نظر بپردازند از سوی دیگر ورکشاپ هایی که در حال برگزاری است ورک شاپ های بسیار خوبی است که با توجه به رزومه و سابقه اساتیدی که حضور دارند مسلما می‌تواند در بهبود دیدگاه های هنری در زمینه تئاتر نقش بسزایی داشته باشد.

با توجه به صحبت اکثر هنرمندان یکی از مشکلات تئاتر ما بحث آموزش است به نظرات اینچنین ورک شاپهایی چه تاثیری می تواند در روند آموزش داشته باشد؟
معضل آموزش موردی است که تئاتر کشور با آن دست به گریبان است. واقعیت ماجرا این است که در شهرستان ها امکاناتی که برای دیدن تئاتر در پایتخت وجود دارد وجود ندارد، در تهران با وجود این همه سالن و این همه گروه فعال در فصل می‌توان چند نمایش خوب دید که می‌تواند باعث تغییر دیدگاه هر هنرمندی نسبت به عملکرد خود و نحوه اجرای تئاتر در شهرش باشد.
زمانی که تئاتر خوب نمی بینیم و آموزش خوبی هم در کنار آن به وجود نمی‌آید مسلماً تئاتر ما پیشرفت نمی کند دوره ای که در حال حاضر جهت برگزیدگان جشنواره تئاتر استان ها در تهران در حال برگزاری است مسلماً دوره خوبی خواهد بود که باعث تغییر دیدگاه ها و خلاقیت فردی می شود اما فراموش نکنیم هر دو نفری که از هر شهری در این رویداد شرکت کردند تمام بضاعت تئاتر آن شهر نیستند به طور مثال از استان فارس تنها دو نماینده در این رویداد حضور دارند .
بنده با اطمینان اعلام می‌کنم این تمام بضاعت تئاتر فارس نیست هنرمندان مستعد و خلاق دیگری در این استان حضور دارند که به دلایل مختلف امکان حضور در جشنواره را پیدا نکردند و یا اصلا میل به شرکت در جشنواره نداشتند به هر تقدیر امسال قرعه به نام این دو گروه افتاده است . اما مسلما افراد دیگری که مستحق این دوره ها و آموزش هستند وجود دارند.

چه پیشنهادی در این خصوص دارید ؟
به طور مثال در گذشته اساتیدی همچون زنده یاد عزت الله انتظامی علی نصیریان جعفر والی و بزرگانی از این دست به شهرستانهای مختلف همانند فارس از سوی اداره تئاتر و فرهنگ و هنر مسافرت میکردند و پس از برگزاری دوره های مدون آموزش تئاتر با ارائه متون نمایشی و مشاوره با آن گروه ها باعث تولید تئاتر و همچنین پرورش نسلی در تئاتر شهرستان‌ها شدند که بی تردید شما هم با من هم عقیده ای که آن نسل همچنان در حال فعالیت است و همه اینها با تکیه بر آموزش به دست آمده است.
تصور می کنم اگر برای مرکز هنرهای نمایشی مهم است که هنرمندان به تهران مراجعت مهاجرت نکنند و در شهرهای خود به فعالیت بپردازند باید این دوره های آموزشی به صورت مستمر و به شکلی فراگیر در کل کشور انجام شود. و همین دوره ای که در حال حاضر برای برگزیدگان استانی برگزار شده است با یک برنامه ریزی دقیق در تمام شهرستان ها برای پرورش نسل خلاق با ایده های نو برگزار شود.

گفتگو: نوید جعفری