نمایش خیابانی «حال خوونین دلان» اجرا می‌شود
نمایش خیابانی حال خوونین دلان به مناسبت هفته هنر انقلاب در تالار حافظ اجرا می‌شود.
به گزارش تئاتر فارس، موسسه فرهنگی هنری بهونه، نمایش خیابانی «حال خونین دلان» را با طراحی و کارگردانی سیدعلیرضا موسوی و بازیگرانی چون، امیدرهبر، مهرداد نبی زاده و سیدعلیرضا موسوی برصحنه برد.
آنگونه که موسوی می گوید: داستان نمایش یاد شده راجع به سه تن از رزمنده های جنگ می باشد که وسط بمباران دشمن گیر افتاده اند و راه خود را گم کردند و لشگری که به همراه داشته اند، همه شهید و اسیر شده و گویا عملیاتشان لو رفته است.
این هنرمند تئاتر با اشاره به اینکه مدیراجرایی این گروه نمایشی را فرهاد ارشاد بر عهده دارد گفت: موسیقی توسط ابراهیم ارقمی، عبدالرحیم ارقمی، عبدالعلی ارقمی ساخته شد که عکاسی را شاهین نوروزی با طراحی پوستر و بروشور، سورناصادقی انجام داده است.
سیدعلیرضا موسوی ابراز داشت: نمایش خیابانی«حال خونین دلان» به مناسبت هفته هنرانقلاب اسلامی در سطح شهر شیراز در حال اجرا می باشد و قرار است در تعدادی از شهرستان های فارس نیز برپا شود.
او معتقد است: نمایش خیابانی اجرای آگاهانه یک طرح یا ایده از پیش تعیین شده یا بداهه است که هدفهای متعددی را دنبال می‌کند و آموزش می‌دهد، سرگرم می‌کند و نیز در راه کشف جهان و انسان «الهام بخشیدن» به تماشاگران گام برمی‌دارد.
موسوی بیان داشت: تئاتر خیابانی به عنوان هنری نو پا در ایران با سرعت هرچه تمام در میان هنرمندان هنرهای نمایشی جا باز کرده و رویدادی مهم و فرهنگی و هنری که در میان صاحبان فرهنگ و هنر کشور نهادینه شده و باید از هم اکنون برای ارتقاء کیفی و رفع اشکالات آن در دوره‌های آینده برنامه‌ریزی شود.
سیدعلیرضا موسوی با تاکید براینکه امروز تعداد بی‌شماری از کارگردانان، نمایشنامه نویسان، طراحان، بازیگران و ... در بخش اعظم فارس، کشور در این عرصه فعالیت و حضور دارند، تصریح کرد: مسئولان تئاتر باید با برنامه‌ریزی، اهمیت دادن و تعریف بودجه مجزا، گروه‌های تئاتر خیابانی را که افراد پرتوقعی هم نیستند و اغلب بسیار خلاق و مردمی نیز هستند مورد حمایت قرار دهند.
او یکی از مشکلات عرصه‌های تئاتر خیابانی را اینگونه بیان داشت: هنرمندان کمتر به تفاوت صحنه و خیابان توجه نشان می‌دهند و بیشترکارهای خیابانی در قالب اجراهای صحنه‌ای می‌گنجد. پرداختن نمایشگران خیابانی به اجرای آیین‌ها یکی از آسیب‌های تئاتر خیابانی است که گروه‌ها این آیین‌ها را بدون تنظیم برای عرضه در خیابان و حتی بدون دراماتیک شدن، آیین‌ها فقط نشان داده می‌شوند. دقت نکردن به فضای خیابان، مخاطب و ضرورت اجرای کار خیابانی مهمترین مشکل است.
موسوی گفت: توجه نکردن به ظرفیتهای اجرایی، استفاده از فضای ذهنیت گرا و فانتزی، بدون شرکت دادن مخاطب در نمایش ضعف است و این باعث می‌شود گروه راه را به اشتباه بروند و این نیز به بی‌خبری از اتفاقات روز دنیا باز می‌گردد که اکثر گروه‌ها با آن مواجه‌اند. نمایشگران هرچه قدر از مشکلات و دغدغه‌های مردم به شکل روشن، قاطع، زیبا و هنری سخن بگویند موفق‌ترند. نباید مردم و مشکلات آنها فراموش شوند چون تئاتر خیابانی است که به سوی مردم می رود و به جای اینکه مردم به تئاتر بروند این تئاتر است که به سوی مردم می‌رود.
این بازیگر سنتی نمایش فارس ادامه داد: تئاتر خیابانی باید توده‌های مردم را جذب کند و جمع کردن اینها با سطح فرهنگی ویژه‌ای که دارند کار حساب شده و مشکلی است. تئاتر خیابانی از کمبود تحقیق و پژوهش رنج می‌برد، این تئاتر به دانش، تجربه، ارتباطات و شناخت پیرامون نیاز دارد. از میان این همه نمایشگر خیابانی یک مورد را سراغ نداریم که نویسنده‌ای، متخصصی، به کارکرد تئاتر خیابانی به جلب توجه مخاطب به پدیده‌ای به نام نمایش خیابانی اشاره‌ای کرده باشد. در طول سال به تعداد انگشتان دست درباره تئاتر خیابانی مطلبی نوشته نمی‌شود. در نشریات تخصصی تئاتر چه قدر مقالات و یادداشت درباره این هنر نوشته می‌شود؟
او در پایان اظهار داشت: برگزاری همایش تئاتر خیابانی در طول سال، ایجاد کانونهای نمایش خیابانی در سطح استانها، نقد و بررسی نمایش‌های خیابانی (اجرا شده در جشنواره و اجراهای عمومی) سبب می‌شود تا نمایشگران خیابانی از سردرگمی رهائی یابند.